کد مطلب:36713 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » امام علی (ع) »»» فهرست کتاب
دعا (2)











درس سی و چهارم 69/11/5

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین.

به این عبارت از نامه ی امیرالمومنین (ع) به فرزندشان رسیدیم كه:

و اعلم ان الذی بیده خزائن السموات و الارض قد اذن لك فی الدعاء و تكفل لك بالاجابه و امرك ان تساله لیعطیك و تسترحمه لیرحمك. و لم یجعل بینك و بینه من یحجبه عنك و لم یلجئك الی من یشفع لك الیه و لم یمنعك ان اسات من التوبه و لم یعاجلك بالنقمه م و لم یعیرك بالانابه و لم یفضحك حیث الفضیحه بك اولی و لم یشدد علیك فی قبول الانابه و لم یناقشك بالجریمه و لم یویسك من الرحمه. بل جعل نزوعك عن الذنب حسنه و حسب سیئتك واحده، و حسب حسنتك عشرا،

[صفحه 250]

و بدان كه همان كس كه ذخائر آسمانها و زمین را در دست دارد به تو اجازه دعا كردن و ضمانت اجابت كردن داده است. نه تنها اجازه، كه تو را فرمان داده است تا او را بخوانی تا حاجتت را برآورد و از او طلب ترحم كنی تا بر تو رحم آورد و میان خود و تو حاجبی ننهاده است و تو را به شفاعت شفیعی واننهاده است و تو را در صورت ارتكاب كار زشت از توبه منع نكرده و عذاب را پیش نینداخته و به رسوا كردن تو، وقتی جای رسوایی است، دست نبرده و در قبول انابه ی تو سخت گیری نكرده و به سبب گناه بر تو تنگ نگرفته و تو را از رحمت خود نومید نكرده است. بلكه همین كه از گناه خودداری كنی حسنه برایت محسوب می كند. و یك گناهت را یك گناه اما یك حسنه ات را ده حسنه به شمار می آورد.


صفحه 250.